Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ!!!!!!!


Στους μεγάλους χάρτες
Στα μυστικά σου σχέδια
Θυμήσου με...
Στον πιο μεθυστικό χάδι σου
Άγγιξέ με...
...
Στον ύστατο σπασμό σου
Ψιθύρισέ με...
Βροχή από φιλιά
Θα σου αφιερωθώ
Χειμώνες πλησιάζουν:
Φόρεσέ με...
‎'Εμαθα να χτίζω τείχη όχι για να εμποδίσω κάποιους να μπούνε στην ζωή μου, αλλά για να δω ποιοί θα σκαρφαλώσουν για να μπουν στην καρδιά μου.....

"ΤΑ ΕΡΩΤΙΚΑ" - ΓΥΜΝΟ ΣΩΜΑ!!!!!




~ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ~
Είπε:
ψηφίζω το γαλάζιο.
Εγώ το κόκκινο.
Κι εγώ.
Το σώμα σου ωραίο
...
Το σώμα σου απέραντο.
Χάθηκα στο απέραντο.
Διαστολή της νύχτας.
Διαστολή του σώματος.
Συστολή της ψυχής.
Όσο απομακρύνεσαι
Σε πλησιάζω.
Ένα άστρο
έκαψε το σπίτι μου.
Οι νύχτες με στενεύουν
στην απουσία σου.
Σε αναπνέω.
Η γλώσσα μου στο στόμα σου
η γλώσσα σου στο στόμα μου-
σκοτεινό δάσος.
Οι ξυλοκόποι χάθηκαν
και τα πουλιά.
Όπου βρίσκεσαι
υπάρχω.
Τα χείλη μου
περιτρέχουν τ' αφτί σου.
Τόσο μικρό και τρυφερό
πως χωράει
όλη τη μουσική;
Ηδονή-
πέρα απ' τη γέννηση,
πέρα απ' το θάνατο.
Τελικό κι αιώνιο
παρόν.
Αγγίζω τα δάχτυλα
των ποδιών σου.
Τι αναρίθμητος ο κόσμος.
Μέσα σε λίγες νύχτες
πως πλάθεται και καταρρέει
όλος ο κόσμος;
Η γλώσσα εγγίζει
βαθύτερα απ' τα δάχτυλα.
Ενώνεται.
Τώρα
με τη δική σου αναπνοή
ρυθμίζεται το βήμα μου
κι ο σφυγμός μου.
Δυό μήνες που δε σμίξαμε.
Ένας αιώνας
κι εννιά δευτερόλεπτα.
Τι να τα κάνω τ' άστρα
αφού λείπεις;
Με το κόκκινο του αίματος
είμαι.
Είμαι για σένα.

ΕΡΩΤΑΣ - ΑΛΗΤΗΣ!!!!!!


Η πόρτα σου κλειστή.
Τα μάτια σου κλειστά.
Τα χείλη σφαλιστά.
Τα βήματα βαριά.
Δεν βλέπουν προς τα μένα.
Αφού τα μάτια είχα ανοιχτά
τα βήματα σ' εσένα,
γιατί δεν είδα πως δεν είχαμε κοινά?
Γιατί τα χείλη δεν φωνάξαν: <<είσαι ψέμα?>>
Ήμουν τυφλή?
Ή σκόρπισες απλόχερα ομίχλη?
Είδες πως λαχταρούσα την τιμή,
απ' την επέμβαση του έρωτα - αλήτη?
Και τώρα τι?
Θρηνώ μα είναι νίκη.
Αφού τα μάτια μου αξιώθηκαν
την Πύρρεια Νίκη!!!!!

~ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ~

ΑΠΑΤΗ!!!!!!


Στέκομαι ανίσχυρη απέναντι στο ψέμα σου,
στέκομαι αδύναμη απέναντι στην πλάνη σου
και δεν μπορώ να συγχωρέσω την απάτη σου.

Μόνο τολμώ να απαιτήσω απ' τη μελάνη
να σου δηλώσει απερίφραστα τη μοίρα σου
και να σου πει πως έχεις φθίνει,
έχεις πεθάνει.

Επίσης, ξέρε πως το δηλητήριο
φτάνει για σένα,
μα και για μένα φτάνει............

~ΜΙΝΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ~


 

Μην ματώνεις στο χαλί!!!!





Έλα και δες που η ψυχή μου αιμορραγεί
Κοίτα και γέλα τώρα που αργοσβήνει
Ειν’ φονικό -μέσα στον ήλιο- το πρωί
Κάθε σου βλέμμα λάμα έχει γίνει
.
Θέλεις αναίμακτο το θάνατο να δεις
Είσαι φονιάς που με βαμβάκι σφάζει
Με ενοχές ; Πάντως με φόβους ζεις
Μα ξέρεις λες!  Τίποτα δεν αλλάζει
.
Κοίταξα κι είδα κόλαση στα μάτια σου
Καθρέφτες είναι που ‘δα μέσα τα δικά μου
Κάτι έχω γράψει, ψάξε στα κιτάπια σου
Μες στο κορμί σου είναι  κύτταρα μου. Τ.Π.

And nothing else.....matters.......

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΕΙΜΑΙ Η ΚΑΙΤΗ!!!!!!


Είμαι η Καίτη!!!! Ετών 8,18,88 ότι προτιμάτε!!! Αν με ρωτήσετε, εγώ προτιμώ το 8 για αυτό και από επιλογή εκεί κατέληξα!!!! Κατέληξα……η ζωή μου έκανε την χάρη….δεν ξέρω!!! Εγώ αυτό που ξέρω, είναι ότι ήθελα να ζήσωωω!!!!
 Γεννήθηκα μέσα σε ένα κουτί….!!!! Ναι ναι μην απορείτε……σε ένα κουτί γεννήθηκα!!!  Σε ένα κουτί που μου είπαν ότι αυτό είναι ζωή. Η μαμά μου πάντα αυστηρή με ήθελε τέλεια, ενώ στην ουσία δεν με είχε και ικανή για τίποτα!!!! Ο μπαμπάς μου μου έκανε όλα τα χατίρια….αλλά απών!!!! Μεγαλώνοντας ήμουν πάντα σφιχτή και μετρημένη…..δεν έκανα τρελές  επαναστάσεις…που λένε!!!! Από αυτοεκτίμηση….. μηδέν!!!! Για αυτό και πάντα αποζητούσα την γενική αποδοχή…..και πιστέψτε με,,,, πάλεψα πολύ για αυτό!!!!! Πάντα μα πάντα όμως ήθελα να δραπετεύσω από τη ζωή μου, για αυτό και αγαπούσα πολύ τα ταξίδια!!!
 Παντρεύτηκα τον Στέφανο…..ανεβαίνοντας σε ένα τρένο που έτρεχε μόνο του χωρίς οδηγό…..!!!! Δεν μετάνιωσα για αυτό. Ο Στέφανος με έβγαλε από το κουτί μου….και μου χάρισε…. ένα χρυσό κλουβί!!!! Καλωσύνη του…..τουλάχιστον από εκεί έβλεπα έξω!!!! Τι έβλεπα δηλαδή…..νόμιζα ότι έβλεπα…..την τύφλα μου!!!! Φτιάξαμε οικογένεια, αυτό που λένε play the happy family, κάναμε και ένα παιδί και έτσι συνεχίσαμε να ζούμε!!!! Όλα φαινομενικά ήταν εντάξει και ο Στέφανος στο επίμαχο θέμα σεξ ήταν σούπερ, αν θέλετε να μάθετε. Σχεδόν ήμουν εξαρτημένη από αυτόν μόνο και μόνο από αυτό, όμως μέσα μου το ηφαίστειο έβραζε!!!! Και μην νομίζετε….σε αυτή την φάση δεν κατηγορώ για τίποτα το Στέφανο γιατι μου φερόταν όπως με έβλεπε…..παθητική και κοινώς στον κόσμο μου….άσχετα αν αυτή ήταν και μια στάση που τον βόλευε!!!! Την δύναμή μου, δεν την είχε ακόμα αντιληφθεί!!!
Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα πολύ να κατευνάσω το ηφαίστειο μου, να σταματήσω την λάβα να ανεβαίνει βρε αδελφέ,….με χίλιους δυο τρόπους!!!! Ρέϊκι, γυμναστήρια, θεραπεία αύρας ,φλιτζανούδες και χίλια δυό πράγματα που μου αποσπούσαν την προσοχή και με βοηθούσαν να ξεχνάω. Όμως τίποτα…..το ηφαίστειο, μου έκλεινε πονηρά το ματάκι σε κάθε ευκαιρία!!!! Σκεφτόμουν να χωρίσω και να ακολουθήσω τα όνειρά μου….όμως ήξερα βαθιά μέσα μου ότι δεν είχα το κουράγιο!!!!!
Ώσπου μια μέρα, η ζωή μου έκανε μια μεγάλη χάρη……που στην αρχή μου φάνηκε ότι με πέταξε στον Καιάδα, αλλά στην συνέχεια διαπίστωσα ότι μου είχε ανοίξει διάπλατα τις πόρτες για μια νέα ζωή!!!! Έμαθα ότι ο άντρας μου είχε παράλληλη σχέση με την αγαπημένη μου ξαδέλφη τη Λίζα, όσα χρόνια είμασταν παντρεμένοι!!!! Ναι ναι σωστά ακούσατε!!!! Τόσα χρόνια μοιραζόμουν την ερωτική ζωή μου μαζί τους και δεν το είχα αντιληφθεί!!!! Αχ τη δύστυχη τη Λίζα μου…..ναι ναι δύστυχη, σωστά ακούσατε, έζησε το παραμύθι της με έναν βάτραχο αντί για πρίγκιπα, και η πορεία της ζωής , μετά τον χωρισμό μας με το Στέφανο, της το απέδειξε!!!!
Συχνά λένε ότι ο ασθενής μπορεί να συνέλθει μετά από ένα δυνατό σοκ!!!! Αυτό λοιπόν έπαθα και εγώ…..συνήλθα!!!! Αφού βέβαια κατάφερα να συλλέξω τα κομμάτια μου!!!! Αν βρήκα την δύναμη να συγχωρέσω μετά το σοκ??? Δεν έχω μάθει ακόμα, πάντως εκείνη η εποχή είχε πολύ οργή και μίσος για την απόρριψη, την οποία ήξερα πια πολύ καλά και την ένιωσα για άλλη μια φορά στην ζωή μου με τον πιο οδυνηρό τρόπο!!!! Μην νομίζετε ότι είναι εύκολο….δεν είναι καθόλου εύκολο, όμως η αναγέννηση….. είναι όλα τα λεφτά!!!!
Ξαφνικά, βρέθηκα στην αφετηρία για να ακολουθήσω το όνειρο….και ω τι έκπληξη…..το καινούργιο μου τρένο είχε οδηγό εμένα!!!! Τώρα πια κινούσα εγώ τα νήματα της ζωής μου!!! Και όλα άλλαξαν δια μαγείας!!!Ανακάλυψα ότι η ζωή είναι μια παρτίδα Πόκερ, που αν είσαι καλός παίχτης ,πρέπει να ξέρεις πότε να «χτυπήσεις» , πότε να πας πάσο και πότε να αποχωρίσεις!!! Με λίγα λόγια ανακάλυψα την ζωή!!!! Συσσώρευσα τα διδάγματα της και για πρώτη φορά ένιωσα ότι είμαι ζωντανή!!! Όσο για τον Στέφανο……όταν κατάλαβε τι έχασε…..ήθελε να ξαναγυρίσει!!!! Αχαχαχαχαχα τον άμοιρο, δεν κατάλαβε ποτέ ότι το τρένο του το είχα στείλει για παλιοσίδερα!!!!!
Ααα και να σας πω και κάτι τελευταίο…..ότι έμαθα το κράτησα για πάντα μέσα μου….τίποτα δεν μπόρεσε να με κανει να το ξεχάσω….ούτε καν η μαλάκυνση!!!! Δύναμη ψυχής??? Τύχη?? Δεν ξέρω….η απόφαση δική σας!!!!
                                                                                                                             



Κάθε που νιώθω μοναξιά......σκέφτομαι πως υπάρχεις.....
και θέλω να 'ρθω εκεί κοντά......τίποτα να μην πάθεις.......

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

ΗΡΘΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗ!!!!!!


Ήρθα με τα χέρια γεμάτα αγάπη….και την καρδιά μου σ’ ένα κόκκινο οβάλ κουτί!!!!! Μέρες άγρυπνη….ταξίδεψα για να σε δω!!!!! Μην ξεγελιέσαι μου είπες….ότι ζεις δεν είναι αληθινό!!!! Μη μου προσφέρεις δώρα που δεν θέλω….που απλά… απαξιώ!!!! Δεν τρόμαξα από τα λόγια σου!!!! Ποτέ δεν σε ενδιέφερε η ουσία….λάτρεις της επιφάνειας…..και της ορμής!!!! Μόνο τα ένστικτα σου ήξερες να τρέφεις… με θυμό…..από ουσία…τίποτα!!!!! Κι όμως στα μάτια σου έβλεπα πάντα την αγάπη….όσο κι αν προσπαθούσες να την κρύψεις με τα λόγια σου!!!! Δεν πτοήθηκα ….δεν δείλιασα …όσο κι αν ήθελες να με τρομάξεις!!!! Πάντα σπαθί μου είχα την ελπίδα!!!! Ξέρεις τι είναι η ελπίδα???? Σανίδα σωτηρίας….όταν η ψυχή φτάνει στο σάλιο….και ετοιμάζεσαι να την φτύσεις!!!! Σ’αγαπώ σου είπα….και έστριψες το κεφάλι σου με μίσος….ξεφυσώντας οργή!!!!! Πάντα σε εξόργιζε αυτή η φράση!!!!! Πλέον ήμουν σίγουρη ότι σχεδίαζες… την εκδίκηση σου!!!! Τι ειρωνία….να απαντάς πάντα στο κάλεσμα της αγάπης….με μίσος!!!!! Σου ζήτησα νερό….και εσύ μου έδειξες την πόρτα!!!! Από χρόνια….μισούσες την εξάρτηση!!! Πιστός οπαδός της ελευθερίας!!!! Πόσο λάτρεψα αυτό το φόβο σου…. για αγάπη!!!! Πόσο λάθος έκανα… ..ότι μπορούσα να τον γιατρέψω!!!! Άνοιξα την πόρτα και έφυγα….χωρίς να κοιτάξω πίσω!!! Τώρα  ήξερα…..πως σου είχα κάνει το χειρότερο δώρο όλων…. Αγάπη… άνευ όρων!!!!! Το μόνο πράγμα που μπορούσα να περιμένω πια….ήταν η τιμωρία μου….που δεν άργησε…. να έρθει!!!
Κόκκινο φεγγάρι......κόκκινο λιμάνι.......κάτι μου 'χεις κάνει.....

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ!!!!!!




Κάθε βράδυ….αναζητώ την ζωή μου…σε καπνούς από τσιγάρα….και φτηνά χάπια…υπομονής!!!! Βαρέθηκα να περιμένω το θαύμα!!! Θεοί και δαίμονες με ξέχασαν….είμαι χαμένη στο άπειρο!!!! Κάθε φορά φτύνω την οργή μου στο τασάκι και φυλακίζω τα θέλω μου…στην κάφτρα του τσιγάρου μου!!!! Πόση δειλία κρύβει μια συγκατάβαση???? Ποτέ δεν μπόρεσα να προσδιορίσω!!! Πάντα έσκυβα με ευλάβεια το κεφάλι…στον εκάστοτε τιμωρό μου!!! Πόση υπομονή αντέχει μια ζωή????? Καντάρια….όταν οι δρόμοι είναι κλειστοί και αδιέξοδοι!!!! Πόση ελπίδα κρύβει η απόγνωση???? Καθόλου όταν όλα γκρεμίζονται γύρω σου και εσύ δεν μπορείς ούτε το σάλιο σου να περισώσεις!!!! Πόση ευτυχία  μπορεί να υπάρχει σε μια στιγμή????? Πολύ….πάρα πολύ…αλλά ότι και να κάνεις….δεν μπορείς να την κρατήσεις για πάντα!!!! Γιατί……. τόση αδικία λοιπόν?????

ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!!!!!!!



Το πρωί… πέρασα πάλι από το Φαρμακείο Συναισθημάτων!!! Ο υπάλληλος με δέχτηκε με ένα πλατύ χαμόγελο όπως πάντα… !!!! -Καλημέρα αγορίνα.!!!! -Πιάσε μου 2 κουτιά υπομονής ….απ’ τη μεγάλη δόση …ξέρεις εσύ, ένα κουτί αδιαφορίας, ένα κουτί αντοχής ….και ένα κουτί ελπίδας!!!!!  -Σήμερα είχαμε καινούρια παραλαβή μου είπε γεμάτος χαρά ….δες… καινούργια χάπια ευτυχίας ….πολύ πιο ισχυρά από τα προηγούμενα ……θέλεις????? Ευτυχία…. σκέφτηκα…. τι να μου κάνουν τα χάπια??? Εδώ ολόκληρες ενέσεις και δεν κατάφεραν τίποτα…..!!!!
-΄Ασε  αγορίνα ….θα… το σκεφτώ!!!!! Προχώρησα προς το ταμείο ….  Πλήρωσα και έφυγα….. σκεφτική!!!!! Μα είναι δυνατόν????  Αναρωτήθηκα ……γιατί δεν με έπιασαν τόσες ενέσεις???? Γιατί τόση θεραπεία πήγε στο βρόντο????   Είναι τόσο δύσκολη η ευτυχία τελικά????  *Poison  Ivy*

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

ΣΗΜΕΡΑ ΞΥΠΝΗΣΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!!!

Σήμερα ξύπνησα αποφασισμένη να ζήσω!!!!! Έβαλα σε ένα σάκο παλιά χαμένα όνειρα και τα πέταξα στα σκουπίδια!!!! Τόσο καιρό περίμενα να γίνουν πραγματικότητα……αλλά πέρασε πια η ημερομηνία λήξης τους!!!! Μου ήταν άχρηστα !!!!!  Ξέρεις πως μυρίζουν τα χαμένα όνειρα????? Βρομάνε ….σαπίλα και ψέμα….!!!! Τόσο ψέμα….που σου φέρνει εμετό!!!! ‘Έδωσα τόπο στην οργή και άνοιξα ξανά το παράθυρο στην ελπίδα!!!! Τώρα έχω μάθει πια να προσγειώνομαι με ακρίβεια στο τίποτα!!!!! Φόρεσα τα κόκκινα γυαλιά μου…..και ξεκινώ για νέες περιπέτειες!!!!!!

sylia-agaphtou: Την ανάσα μου άκουσε,της βροχης τους χτυπους τον ξ...

sylia-agaphtou: Την ανάσα μου άκουσε,της βροχης τους χτυπους τον ξ...: "Κλείσε τα μάτια στο σκοτάδι δες με τα μάτια της ψυχής τον άνεμο και το φεγγάρι που ‘ναι ολόγιομο απόψε Δες με, από μακριά σου γ..."

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΕΙΧΕΣ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ!!!!!!

Στο μυαλό σου είχες πάντα την νίκη!!! Τίποτε άλλο δεν σε ένοιαζε!!!! Από μικρό σε είχαν μεγαλώσει….μαθαίνοντας σου να δαγκώνεις ψυχές και να φτύνεις συναισθήματα!!! Πόσες φορές δεν κλώτσησες ότι ποθούσες???? Πόσες φορές δεν κραύγασες πάνω από συνθλιμμένες αγάπες???? Πολεμιστής του μίσους….με όπλο σου….. κατακρεουργημένα κουφάρια ψυχών…..τα λάφυρά σου!!!!! Πάντα παραπονιώσουν ότι δεν μπορούσες να πετάξεις….όμως ποτέ σου δεν είδες ότι τα φτερά σου βάραιναν από τους λυγμούς των θυμάτων σου….τι ειρωνεία!!!! Μια μέρα βρέθηκε στο  δρόμο σου….η αγάπη!!!! Ήταν αποφασισμένη….σου έκλεισε το δρόμο….και σου είπε….δεν έχεις άλλη επιλογή…..θα με γνωρίσεις!!!! Εσύ της γύρισες την πλάτη…..προσπαθώντας να την αποφύγεις…..εκανες πως δεν έβλεπες….!!!! Όμως η αγάπη σε πήρε στο κατόπι….γιατί ήξερε!!! Ηξερε πως έπρεπε να την δεις στα μάτια…..είχε έρθει η ώρα σου!!! Έμεινε πίσω σου…..και εσύ άλλοτε την κλώτσαγες….άλλοτε την έφτυνες….και άλλοτε την ποδοπατούσες!!!!  Ο χρόνος πέρασε….και δεν έμαθες τίποτα!!!! Έμεινες μετέωρος παρέα με το μίσος σου για τον ίδιο σου τον εαυτό….και επικεντρωμένος στον φτηνό σου στόχο….τη νίκη!!!! Μια μέρα η αγάπη…..σε εγκατέληψε…..και εσυ δεν είχες ούτε καν το θάρρος να πεις….ότι την αναγνώρισες!!! Τι ματαιοδοξία…..να αγωνίζεσαι πάντα για την νίκη…..ενώ  δεν κατάλαβες ποτέ….πόσο ηττημένος είσαι….. στην αγάπη!!!

ΠΟΡΕΥΟΜΑΙ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!!

Πορεύομαι στο τίποτα και καταπίνω φλόγες!!!!!! Τις νύχτες απλώνω τα δίχτυα μου στ’α στέρια και κάνω γονυκλισίες στο απέραντο κενό!!!! Δεν οδηγώ πουθενά τα όνειρά μου γιατί ποτέ δεν βρήκα το κλειδί για να τα ξεκλειδώσω!!!! Τα άφησα να πεθαίνουν στο χρονοντούλαπο και άνοιξα πανιά με γαλέρα την μιζέρια της υπαρξής μου!!!! Δεν κατηγορώ κανένα και τίποτα για αυτό….την θηλιά στο λαιμό μου….μόνη μου την πέρασα….!!!! Το μόνο που με  τρώει  είναι ότι ποτέ δεν λογάριασα τα θέλω μου….τα πνιξα και αυτά…μέσα σε θάλασσες απελπισίας!!!! Μην μιλάς μην ακους μην βλέπεις….μόνο ανάσαινε τον βρώμικο αέρα….και αυτό να το λες ζωη!!! Στο κάτω κάτω της γραφής…..έζησες….θέλεις και τίποτε  παραπάνω?????

ΟΙ ΠΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ!!!!!


Από όλες μου τις πτήσεις αυτή της αγάπης ήταν η πιο συντριπτική!!!! Ανελέητη φθορά στο τίποτα!!! Ποτέ δεν έμαθα να πετάω με ασφάλεια!!!! Πάντα ανέβαινα με ορμή ψηλά και βουτούσα στο κενό….με τα μάτια κλειστά!!!! Είχα αυτόματο πιλότο….τα μάτια της ψυχής  και τους είχα απόλυτη εμπιστοσύνη!!!! Το μόνο πρόβλημά μου ήταν το σχέδιο πτήσης……χα….δεν είχα ποτέ!!!!!! Και ο στόχος…..ο στόχος……δεν έβλεπα ποτέ τον στόχο…..πάντα μπροστά μου έμπαιναν τα συναισθήματα…..πιο πάνω από όλα!!!!! Μακάβρια αλήθεια αν σκεφτείς τις πτώσεις που έζησα….και πάντα χωρίς αλεξίπτωτο!!!!! Έχω γεμίσει πληγές ανοιχτές….μα δεν πειράζει !!! Έρμαιο στους πέντε ανέμους… με μόνο όπλο μου την ελπίδα…..μόνο που και αυτή ήταν τυφλή!!!! Μια μέρα…..μια μερα θα τα κόψω τα φτερά μου…..θα τα διαμελίσω σε πολλά κομμάτια και θα τα πετάξω…. στο άπειρο!!!! Η μόνη ασφαλής πτήση…..είναι αυτή που δεν έγινε… ποτέ!!!!! *Poison Ivy*