Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

ΣΗΜΕΡΑ ΠΑΛΙ....





Σήμερα πάλι....δεν χωράω... στο ρούχο μου....!!!! Συνηθισμένη πια... σε τέτοιες δίνες!!! Και που επέστρεψα....τί κατάλαβα???? Κενό....απόλυτο κενό....πάλι με τυλίγει....!!!! Ερημιά και εγκατάλειψη.....απόλυτη έλλειψη...!!!! Πόσο περίεργα...αγαπιούνται οι άνθρωποι...!!!! Η μήπως δεν είναι αγάπη....αλλά εγωισμός???? Για μένα... ίσως και να είναι...!!!! Απέλπιδη προσπάθεια...να αποδείξω ότι δεν έκανα λάθος....σε ένα κυκεώνα ....απουσίας!!!! Ανώφελη ανάγκη.....να πω....πως δεν έχασα τα φτερά μου....για το τίποτα...!!!!! Και αν το πάρω απόφαση....τί θα αλλάξει??? Σάμπως θα σταματήσω να στροβιλίζομαι.... στην παράνοια????  Χα...παράνοια....να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο....να ματώνεις......και να ονειρεύεσαι....ότι αγγίζεις τον Παράδεισο.....σε μια στιγμή!!!! Τί είναι μια στιγμή.... στην αιωνιότητα???? Είναι η όαση... στην ερημιά σου.....!!!!!  Είναι η δικαιολογία.....ότι κάποτε έζησες!!!! Τι ειρωνία.....μια στιγμή...ανταλλαγή...για να κρατηθείς....μια ζωή!!!!!
Δεν μπορώ να σε ονομάσω πια...!!!! Έχω χάσει τις λέξεις.....στο απόλυτο κενό!!!! Δεν μου δωσες ποτέ την ευκαιρία να σε πω....αγάπη!!!!! Μόνη πορεύομαι χρόνια τώρα....με τις πληγές που μου αφήνεις....κάθε φορά.....που με αναζητάς!!!!! Απόψε δεν θα κλείσω.... τα βλέφαρά μου...!!!!! Θα μείνω εκεί.... ακίνητη.....να φυλάω τα αποφάγια σου.....και να ονειρεύομαι.....ότι κάποτε.....υπήρξες!!!!!

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

YOU LIKE TO PLAY WITH MY HEART!!!!!!!!


 
 
 
 
You like to play with my heart
You like to mess up with my mind
But most of all you love to laugh with my feelings
Like a child having a brand new toy
Care about nothing except your own pleasure
I know it’s wrong to feel this way
I know you ain’t good for me
If you have a chance you will hurt me
But you drawn me like a moth to the flame
I love you, and this love will be my death
Your kiss makes ne fly to heaven
Your hug makes me lose the ground beneath my feet
But all of this is a big lie
You only want me to please your own ego




Σήμερα κατέθεσα πάλι τον εγωισμό μου στα πόδια σου......και σκότωσα την ελπίδα.....ότι ίσως....ίσως.....μπορεί.....και να μ' αγαπούσες!!!!!! Γιατί η αγάπη να είναι τόσο ηλίθια τελικά????  Τελευταία κατάθεση ψυχής......σε μια τράπεζα άδεια από αισθήματα!!!!!!

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

ΚΑΤΙ ΝΑ ΣΕ ΤΡΟΜΑΞΩ!!!!!





Θέλεις να σου πω κάτι.... να σε τρομάξω???? Του είπε γελώντας!!!! Την κοίταξε με απορία.....τι είναι αυτό που θα μπορούσε να με τρομάξει???  Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι τέτοιο!!!! Και όμως  υπάρχει του είπε....και τον κοίταξε βαθιά στα μάτια!!! Για πες.....της είπε γεμάτος περιέργεια!!! Σ' αγαπώ του είπε δυνατά.....και αυτός.. έκανε ένα βήμα πίσω... ταραγμένος!!!! Είδες που στο είπα???? Το ήξερα ότι δεν θα άντεχες.....πάντα την φοβόσουν αυτή τη λέξη!!!! Δεν είναι αυτό που νομίζεις...είπε σαστισμένος.....απλά.. δεν το περίμενα!!!! Εντάξει...τότε πες το μου και εσύ....μπορείς????? Έγειρε το κεφάλι του προς τα κάτω....και δεν μίλησε!!! Αυτές οι σιωπές του.... πάντα την φόβιζαν!!!! Όταν δεν έλεγε τίποτα.....ήταν τότε που η αγάπη γινόταν ένα μόριο μέσα στο σύμπαν....τόσο μικρή!!!!! Δεν έχεις να πεις κάτι ε??? Το ήξερα.....για αυτό σου είπα.... ότι θα σε τρομάξω!!!!! Πήρε με τα χέρια της το πρόσωπό του.... το σήκωσε.....και τον κοίταξε στα μάτια.....για τελευταία φορά!!!! Μετά.... άνοιξε την πόρτα.....και χάθηκε μέσα στο φως του ήλιου!!!! Καθώς ξεμάκραινε....όλα.... λεπτό το λεπτό....γίνονταν ανάμνηση...!!!!



Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

ΠΑΛΙ ΜΕ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ!!!!!



Πάλι με βρήκε το ξημέρωμα να γράφω!!! Αρνούμαι να κοιμηθώ πια!!! Δεν θέλω να κλείσω τα βλέφαρά μου....παρά μόνο για να πεθάνω!!!! Κουράστηκα να υπάρχω.....βαρέθηκα να αναπνέω....δεν αντέχω άλλο.....να ζω!!!!! Δεν έχω άλλα δάκρυα για την ζωή μου....στέρεψαν και αυτά!!!!!  Έπιασα πάτο......πιο πάτο δεν γίνεται!!!!! Δεν έχω άλλη ελπίδα.....κάποιος την σκότωσε σε ένα σοκάκι.... κάποιο βράδυ!!!!! Και μη γελιέσαι..... δεν είναι ο έρωτας που με σημάδεψε......αλλά η ίδια η ζωή!!!!! Άντεξα πολλά....πάρα πολλά περιμένοντας το φως.....μα μόνο σκοτάδι αντίκρισα!!!!! ΄Ενα πυκνό μαύρο σκοτάδι... πάντα μου στόλιζε το βλέμμα!!!! Δεν ξέρω αν θέλω... να βλέπω πια......!!!!! Θέλω μια κρύπτη να κουρνιάσω τον φόβο μου.....και μια αγκαλιά....να ακουμπήσω τον σταυρό μου....!!!!! Όταν όλα τελειώσουν........ ίσως μπορέσω.......να βρω ξανά τον δρόμο μου.....στο φως!!!!

Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ!!!!!!!!






 Όλα μέσα μου είναι κουβάρι!!! Μια ζωή παιγμένη στα χαρτιά....και ο τζόγος άθικτος!!! Πόσο δύσκολο είναι να χωρέσουν όλες οι αναμνήσεις ......μέσα σε ένα κύτταρο???? Η ζωή παίζεται ακόμα....σε ένα έργο χωρίς θεατές!!!! Βουλιάζει η σιωπή στην ανυπαρξία.....και οι τίτλοι τέλους έχουν από καιρό...γραφτεί!!!!! Άραγε πως ξεκίνησαν όλα???? Από ένα λάθος!!!! Μια λάθος κίνηση.....και το ταξίδι....βρήκε το δρόμο του!!!! Δύσκολη η πορεία......και η συντριβή....πιστός σύντροφος!!!! Πόσες πτώσεις δεν πέρασες???? Πόσες φορές δεν είδες τον κόσμο σου να διαλύεται..... σε εκατό χιλιάδες κομμάτια!!!!! Και αυτός ο πόνος.....πόσες φορές δεν έγινε ο σύντροφό σου.....και το υγρό που κυλάει στις φλέβες σου!!!!! Τόσος τρόμος συσσωρευμένος στα κύτταρα....τόση οδύνη ζωγραφισμένη στην καρδιά!!!! Ένα τατουάζ φτιαγμένο από δάκρυα!!!! Και τίποτα....ποτέ δεν αλλάζει!!!! Ο τροχός γυρνάει πάντα από την ανάποδη......και κάθε φορά τα γρανάζια του σε πνίγουν..... όλο και πιο πολύ....!!!!!! Θαρρείς πως ο κόσμος.....πρώτα πεθαίνει.....και μετά γεννιέται....σε μια αόρατη διάσταση!!!!! Και όλο περιμένεις το φως.....που ποτέ δεν έρχεται...!!!!!! Ένας αέναος οδυρμός.....που μετουσιώνεται.....σε ύλη.....και εκτοξεύεται με ορμή στο σύμπαν.....τα συναισθήματά σου!!!!!! Γιατί σε ξέχασε και η τύχη???? Δεν περνάει  απ' το κατώφλι σου πια.....λες και δεν γεννήθηκες ποτέ....!!!!! Μίζερη η ύπαρξη......φτωχό το θέλω..... μπροστά στο τίποτα....... που σε διεκδικεί!!!!! Το τρένο δεν γυρίζει πίσω πια......η πορεία....συνεχίζεται.....και η αντοχή.....έχει πεθάνει προ πολλού!!!!! Η ζωή σου έκλεισε το μάτι.....και έφυγε αδιάφορα για άλλη μια φορά.....και εσύ μετέωρος.... αγναντεύεις τους ουράνιους γαλαξίες της ελπίδας.....που δεν θα 'ρθουν.....ποτέ!!!!!

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΚΑ!!!!





Είμαι γυναίκα.... ψηλά τακούνια...τσιγάρο στο χέρι....ξανθό μαλλί!!!!



Είμαι γυναίκα....κλαίω γελάω....όλα μαζί!!!!!



Είμαι γυναίκα....δεν διστάζω να βρίζω.....και την μοίρα μου... πάντα να ορίζω!!!!



Είμαι γυναίκα... και όταν πονάω.....σκάω χαμόγελο....και προχωράω!!!!!



Είμαι γυναίκα....δεν θέλω πολλά....μόνο έναν έρωτα.....να με παει ψιλά!!!!!



Είμαι γυναίκα.....και δεν το κρύβω....έχω ένα ξόρκι.....και το ανοίγω!!!!!



Είμαι γυναίκα....και αγαπάω.....και δεν διστάζω για αυτό.... να πονάω!!!!!!



Είμαι γυναίκα....και αν μου δοθείς.....έναν Παράδεισο.... στα μάτια μου.... θα βρεις!!!!!!




~Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες..... που γιορτάζουμε σήμερα!!!!!!!~

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

ΟΙ ΔΕΙΛΟΙ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!






ΚΑΙ ΕΤΣΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΥΛΑΕΙ ΑΣΚΟΠΑ..........



ΚΑΙ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ.....ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ....
ΣΕ ΑΦΗΝΩ ΠΙΣΩ.......





ΜΟΥ ΧΡΩΣΤΑΣ ΠΟΛΛΑ.....ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ 'ΧΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ....ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ!!!!!!





ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ.......ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ......
....ΑΝ ΤΑ ΘΕΛΩ.......ΠΙΑ!!!!!!!!!!!!!!




                        ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.....ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΔΕΙΛΟΙ.......
                            ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ...... ΠΟΤΕ!!!!!!

Untitled.MSWMM1.wmv





ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ ΟΛΑ!!!!! ΠΥΞ ΛΑΞ!!!!! ΛΑΤΡΕΥΩ!!!!

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

ΟΤΑΝ Η ΑΓΑΠΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΡΙΒΗ!!!!!



ΣΚΟΤΩΣΕ ΜΕ....ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΑΡΗ......ΠΟΥ ΣΟΥ ΖΗΤΩ......


Έχω πάψει να κοιμάμαι πια!!!! Αυτό το σπορ..... με πονάει περισσότερο..... από όλα!!!! Δεν ξέρω γιατί....ή μάλλον ξέρω!!! Δεν αντέχω άλλο ......να ονειρεύομαι!!!! Ένα θηρίο έχω μέσα μου που βρυχάται.....με πόνο!!!! Αυτή η ψυχή μου.....δεν θα ημερεύσει....ποτέ!!!! Κάποτε φώλιαζε μέσα μου ένα κοριτσάκι......που ποτέ δεν κατάφερα να το κάνω.....να σταματήσει..... να κλαίει!!!!! Τελικά το σκότωσα.....και έβαλα στην θέση του....... αυτό το θεριό!!!!! Ένα πλάσμα ανήμερο.....από άλλο κόσμο....που κάθε βράδυ μου τρώει τα σπλάχνα.....και μόλις ξημερώσει......τα φτύνει με αηδία!!!! Δεν μπορώ να καταλάβω..... τι άλλαξε τελικά!!!!! Τίποτα δεν με γαληνεύει...... πια!!!!! Ακόμα και οι βόλτες στην θάλασσα.....μου τελείωσαν!!!!! Κάθε μέρα.....βουλιάζω όλο και πιο πολύ.....στο κενό!!!!! Κάποτε ένιωσα μια αγάπη........και την λάτρεψα......μα με πέταξε στον Καιάδα.....και από τότε εκεί ζω!!!! Στις φλέβες μου.....δεν κυλά πια αίμα....αλλά δηλητήριο.....που κάθε μέρα με πνίγει.... όλο και πιο πολύ!!!! Στα μάτια μου.... φωλιάζουν δυο πυρκαγιές.....που δεν λεν να σβήσουν!!!!! Και η καρδιά μου.....έπαψε  να χτυπά....από εκείνο το βράδυ.....που η αγάπη.....συνάντησε.... την συντριβή!!!!!

                           ΑΛΛΙΩΣ.......

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

ΘΑ ΣΕ ΚΑΨΩ ΦΩΣ ΜΟΥ!!!!!!!




Θα σε κάψω φως μου!!!! Θα σε κάψω..... και θα σε διαμελίσω.... στους χίλιους ανέμους!!!!! Κανείς δεν θα βρει το κουφάρι σου!!!!! Και την θύμησή μου.... θα την σβήσω!!!! Τίποτα δεν θα μείνει από σένα!!!!! Αυτή τη φορά..... θα σε νικήσω..... με τα ίδια σου τα όπλα!!!! Ένα απλό κλικ είναι.... το ξέρω.....που το παιδεύω εδώ και καιρό!!!!! Δεν θα σε αφήσω..... να με βασανίζεις άλλο!!!!! Θα σε αφανίσω από τους διαδρόμους του μυαλού μου......και ούτε ένα κύτταρο μου δεν θα σε θυμάται πια!!!!! Το ξέρω ότι το μπορώ......το ξέρω ότι έχω την δύναμη!!!! Και αυτή τη φορά....... δεν θα με σταματήσει τίποτα!!!! Δεν θα σου επιτρέψω να ξαναμπείς στην σκέψη μου!!!!! Και τότε θα είμαι πραγματικά ελεύθερη......και όχι δειλή....γεμάτη αυταπάτες!!!!! Και την ελπίδα......θα την ξεριζώσω απ' την ψυχή μου..... και θα την θάψω.... στα απύθμενα τάρταρα!!!!! Δεν θα σου επιτρέψω να ξαναεισβάλεις στο είναι μου.......δεν θα σου επιτρέψω να με νικήσεις.... ξανά!!!! Και την καρδιά μου.....μ' ακούς.....και την καρδιά μου.... θα την ξεριζώσω....να μην χτυπάει πια......να μην πονάει πια!!!!! Και όταν η απελευθέρωση μου θα έρθει.......θα ξαναπετάξω με ορμή......για τους χίλιους ουρανούς μ' αστέρια..... που με περιμένουν!!!!! Θα πετάξω ψηλά....εκεί που μια άλλη αγάπη με περιμένει.....και έχει ορίσει από καιρό......τον ερχομό της!!!! Εκεί θα σε χλευάζω.... για την δειλία σου.....και θα μαι και πάλι ευτυχισμένη!!!!! Γιατί η αγάπη......μετριέται με τις στιγμές.......που εσύ ποτέ δεν είχες!!!!!

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΑΛΙΟ!!!!!!!



Ζω..... στην κόψη ενός ξυραφιού!!!! Τα πόδια μου αιώνια ματωμένα....αλλά τώρα πια.... έμαθα να γλύφω τις πληγές μου!!!! Η σκέψη μου πάντα θολή.....από απόγνωση!!!! Μέσα από τα μάτια μου...τρέχουν τα όνειρα ποτάμι....ποτίζοντας τη γη.....με οδύνη και αίμα!!!! Οι ανάσες μου κοφτές γεμάτες δηλητήριο.....και νικοτίνη!!!! Κάποιος μου έκλεψε το οξυγόνο.... εδώ και χρόνια.....!!!!! Το σώμα μου βαρύ.....κουβαλάει μια κατάρα και μια ευχή......!!!! Ήταν τότε.....πριν  χρόνια.....που η ελπίδα.....πέθανε για πάντα!!!! Δεν παραπονιέμαι.....όλα γίνονται για ένα σκοπό!!!! Το μόνο άσχημο είναι......ότι δεν τον κατάλαβα ποτέ....!!!! Και ούτε  και πρόκειται τώρα πια να τον καταλάβω!!! Και να σου πω και κάτι???? Δεν με πειράζει που με τιμώρησε  Ο Θεός.....αυτό μπορώ να το δεχτώ..!!! Aυτό που με πληγώνει όμως αφάνταστα......είναι που μου υπονόμευσε.....τόσο νωρίς.....το μέλλον!!!!!!


Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ!!!!!


 


Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών, άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα,μ' αυτόν τον νικημένο πάντα ήχο...σί, σί, σί.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος, ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.
Όμως ο παραλογισμός, άλλη γραφή κι άλλη ανάγνωση μου 'μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ!
Κάθε σταγόνα κι ένα εσύ, όλη τη νύχτα ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος, αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη το εσύ!
Βραδύγλωσση βροχή, σαν πρόθεση ναυαγισμένη, κάτι μακρύ να διηγηθεί, και λέει μόνο εσύ, εσύ...! Νοσταλγία δισύλλαβη, ένταση μονολεκτική, το ένα εσύ σα μνήμη, το άλλο σαν μομφή και σαν μοιρολατρεία, τόση βροχη για μια απουσία, τόση αγρύπνια για μια λέξη! Πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή μ' αυτή της τη μεροληψία... όλο εσύ, εσύ, εσύ, σαν όλα τ' άλλα να 'ναι αμελητέα, και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.......
 
~ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ~
 
 
 

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ.......ΟΧΙ ΠΙΑ!!!!!!!


 
Αν με ρωτήσεις τι αγαπώ σε εσένα…..αυτό θα σου πω!!!! Αγαπώ την σκοτεινή ψυχή σου και την κουφή καρδιά σου…..που δεν ακούς ποτέ!!! Αγαπώ τα κατακρεουργημένα φτερά σου, και τις πτήσεις…. που δεν έκανες ποτέ!!!!! Αγαπώ τις νύχτες μοναξιάς σου και τα σκοτάδια σου……που κανείς άλλος ποτέ δεν είδε!!!!! Αγαπώ τις επιθυμίες και τα θέλω σου…..που κράτησες για πάντα…….κλειδωμένα μέσα σου!!!! Αγαπώ όλα όσα δεν έχεις πει ποτέ…..και είναι ΕΣΥ!!!!!!

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Tyler & Ally || Make Love (HD ONE IN LINK! NOW!)

ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΜΟΥ!!!!


 Είμαι κερί και είσαι φλόγα!!!! Έλα πάλι να με ανάψεις.....να λιώσω για σένα....με σένα!!!!!!

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ!!!!!!!

 
 
Γίνε καρδιά μου σύννεφο
και εγώ να γίνω μπόρα,
να σμίγουμε στον ουρανό
χίλιες φορές στην ώρα..

Στέλνω τα αστέρια του ουρανού
σα χάδι μες τη νύχτα,
για να σου πουν ψιθυριστά
μωρό μου καληνύχτα.

Δεν σου μιλούν τα χείλη μου
δεν σε κοιτά η ματιά μου,
μα σ' αγκαλιάζει η σκέψη μου
και σε αγαπά η καρδιά μου.

Αγάπησε όποιον μπορείς,
αγάπησε όσο μπορείς,
αγάπησε όπως μπορείς
αγάπησε όμως αληθινά μπορείς;;

Να μην ζητάς από τη ζωή
πλούτη για να σου δώσει,
να της ζητήσεις μια καρδιά
που να μη σε προδώσει!!!!
 
~ ΑΝΩΝΥΜΟΣ~

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ!!!!! LOL!!!!!!!!!!!!




Αμφιμονοσήμαντη αγάπη μου,
Για μια ακόμη φορα θα ήθελα να περιγράψω τις συντεταγμένες του εφαρμοστού
διανύσματός σου που έχει αρχή την καρδιά μου και πέρας τα μάτια σου.

Μάτια που αποτελούν ταυτοτική συνάρτηση των δικών μου.

Όταν βλέπω τις καμπύλες της γραφικής σου παράστασης το μυαλό μου φτάνει στο άνω φράγμα της άνω φραγμένης σκέψης μου.

Όταν νιώθω το άγγιγμα σου η χημική μου ισορροπία διαταράσεται.

Το σύστημά μου μετατοπίζεται προς εκείνη την κατεύθυνση που τείνει να φέρει την επιφερόμενη μεταβολή.

Μα το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο.

Δεκαοχτώ γραμμάρια αγάπης που καίγονται. Όταν τα χείλη μου ενώνονται με τα δικά  σου, λόγω πλαστικής κρούσης η κινητική μου ενέργεια μετατρέπεται σε δυναμική εξ? αιτίας του ύψους των εφτά ουρανών στους οποίους με ανεβάζεις.

Η βελόνα του αμπερομέτρου της καρδιάς μου πάει να σπάσει λόγω του ρεύματος που με διαρρέει στο άγγιγμα σου.

Μα όταν βρίσκεσαι μακριά μου η ορίζουσά μου μηδενίζεται και το σύστημά μου γίνεται αδύνατο.

Μόνο όταν είσαι στην αγκαλιά μου ισχύει D#0 και έχω μοναδική λύση να σου δείξω την αγάπη μου.

Μια αγάπη που όλα τα σημεία ανήκουν στην ίδια κλάση συγγραμικών διανυσμάτων.

Γι? αυτό λατρεία μου σου ζητάω να κρατήσεις για πάντα την αγάπη μου ανεξάρτητη του U και του C σε Κ. Σ.

Σ' αγαπώ πολύ που η αγάπη μου τείνει στο +00 και το όριό της δεν ορίζεται στο R*


~ ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ ~

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΕΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ???


'Ανοιξα πάλι εκείνο το μικρό κόκκινο οβάλ κουτί!!! Πόσες αναμνήσεις έκρυβε μέσα του!!!! Μικρό και ανούσιο φαινόταν απ' έξω.....με μικρά  φιογκάκια.....και άσπρα αγγελάκια ο διάκοσμος του!!!! Μέσα του έκρυβε ένα δρόμο.....και μια υπόσχεση!!! Θα 'ρθω να σε βρω!!!! Ακολούθησα ξανά την ίδια διαδρομή......με την καρδιά μου να χτυπά δυνατά......και το αμάξι μου να καταπίνει τα χιλιόμετρα....με μανία!!!! Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου......αφού ήξερα πως τίποτα δεν σήμαινε πια!!!! Ήρθα πάλι έξω απ' την πόρτα σου......και τα ξαναθυμήθηκα όλα!!!! Ανασκαφή μνήμης λέγεται....αλλά δεν τη χόρτασα ποτέ!!!! Σε είδα για άλλη μια φορά να με απαξιώνεις.....και να μου δείχνεις την πόρτα με βιασύνη.......πετώντας την καρδιά μου απ' το παράθυρο!!!! Δεν ήθελα να θυμηθώ τίποτα άλλο....αυτό μου έφτανε..... για να πάρω τον δρόμο του γυρισμού!!!! Τώρα το αμάξι έτρεχε πιο γρήγορα από πριν.....λες και ήθελε να με πάρει μακρυά από τις αναμνήσεις!!!! Νομίζω ότι μ' αυτό το ταξίδι....σε ξόρκισα απ' την ζωή μου!!!! Θα βάλω αυτό το κόκκινο οβάλ κουτί.....στην αποθήκη....μαζί με ότι άλλο δεν χρειάζομαι πια!!!! Δεν αναρωτιέμαι πια για τίποτα!!! Ότι ήταν να γίνει έγινε!!!! Αυτό όμως που δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω......είναι γιατί φοβήθηκες τόσο πολύ....την αγάπη?????????

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!!!!!



Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας
...δός μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.
Σ' όλους τους τοίχους απόψε ντουφεκίζεται η ζωή.

Aνάμεσά μας ρίχναν οι άνθρωποι το μεγάλον ίσκιο τους.

Tί θα απογίνουμε, αγαπημένη;

...μια φέτα ψωμί που δε θα τη μοιραζόμαστε πως να την αγγίξω;

Πως θ’ άνοιγα μια πόρτα όταν δε θα ‘τανε για να σε συναντήσω

πως να διαβώ ενα κατώφλι αφού δε θα ‘ναι για να σε βρώ.

΄Hταν σα να ‘χε πεθάνει κι η τελευταία ανάμνηση πάνω στη γή.

Που είναι λοιπόν ένα χαμόγελο να μας βεβαιώσει πως υπάρχουμε...

...ένιωσες ξαφνικά ένα χέρι να ψαχουλεύει στο σκοτάδι

και να σφίγγει το δικό σου χέρι.

Kι ηταν σα να ‘χε γεννηθεί η πρώτη ελπίδα πάνω στη γή.

...έτσι λέει ο Hλίας: "εγώ θα βρώ τον τρόπο να παίζω φυσαρμόνικα"

κι ας του ‘χουν κόψει και τα δυό του χέρια.

Kι έτσι κάθε βράδυ η λάμπα έσβηνε τη μέρα μας.

Kι όταν ήτανε να πεθάνουμε αυτοί μας μίλησαν για τη ζωή.

Tότε κι εμείς μπορέσαμε να πεθάνουμε.

Σ' εύρισκα, αγαπημένη, στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.

Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου

είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου

αγαπημένη μου.

Mα και τί να πεί κανείς

όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός και τα μάτια σου

τόσο μεγάλα.

Yστερα ερχόταν η βροχή.

Mα έγραφα σ' όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ' όνομα σου

κι έτσι είχε ξαστεριά στη κάμαρά μας. Kράταγα τα χέρια σου

κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη. Tα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα,

στο στόμα σου ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη...

Oλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο, αγάπη μου

τότε που μου χαμογελούσες.

Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.

Hξερες να δίνεσαι, αγάπη μου. Δινόσουνα ολάκερη

και δεν κράταγες για τον εαυτό σου

παρά μόνο την έγνοια αν έχεις ολάκερη δοθεί.

Tο παιδί μας, Mαρία, θα πρέπει να μοιάζει με όλους τους

ανθρώπους

που δικαιώνουν τη ζωή.

Φοβούνται τον ουρανό που κοιτάζουμε

φοβούνται το πεζούλι που ακουμπάμε

φοβούνται το αδράχτι της μητέρας μας και το αλφαβητάρι του

παιδιού μας

φοβούνται τα χέρια σου που ξέρουν ν' αγκαλιάζουν τόσο τρυφερά...

Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.

Kαι τότε

όλα τα βράδια κι όλα τα τραγούδια

θα ‘ναι δικά μας.

Θα θελα να φωνάξω τ' όνομά σου, αγάπη, μ' όλη μου τη δύναμη.

Nα το φωνάξω τόσο δυνατά

που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο

καμιά ελπίδα πιά να μήν πεθάνει.

Aφού κάθε στιγμή οι άνθρωποι θα μας βρίσκουν

στο ήρεμο ψωμί,

στα δίκαια χέρια,

στην αιώνια ελπίδα,

πως θα μπορούσαμε, αγαπημένη μου,

να ‘χουμε πεθάνει….

~ ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ ~



 

ONCE UPON A TIME I USED TO LOVE YOU!!!!!!



All the nights that I've missed you
All the nights without end
All the times that I've called you
Only needing a friend
Now your eyes shine with beauty
That I missed long ago
Guess the truth is I love you
I can't say any more
'Cause I need you
Yes I want you
Yes I love you
As I look from my window
To the streets where you stand
I am gazing through dark glass
We can't walk hand in hand
Though your friends try to tell me
Though your friends you defend
They keep my heart from your heart
We must be in the end
'Cause I love you
Yes I need you
Yes I love you

All the nights that I've missed you
All the nights without end
All the times that I've called you
Only needing a friend
Now your eyes shine with beauty
That I missed long ago
Guess the truth is I love you
I can't say any more
'Cause I need you
Yes I want you
Yes I love you