'Ανοιξα πάλι εκείνο το μικρό κόκκινο οβάλ κουτί!!! Πόσες αναμνήσεις έκρυβε μέσα του!!!! Μικρό και ανούσιο φαινόταν απ' έξω.....με μικρά φιογκάκια.....και άσπρα αγγελάκια ο διάκοσμος του!!!! Μέσα του έκρυβε ένα δρόμο.....και μια υπόσχεση!!! Θα 'ρθω να σε βρω!!!! Ακολούθησα ξανά την ίδια διαδρομή......με την καρδιά μου να χτυπά δυνατά......και το αμάξι μου να καταπίνει τα χιλιόμετρα....με μανία!!!! Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό στον εαυτό μου......αφού ήξερα πως τίποτα δεν σήμαινε πια!!!! Ήρθα πάλι έξω απ' την πόρτα σου......και τα ξαναθυμήθηκα όλα!!!! Ανασκαφή μνήμης λέγεται....αλλά δεν τη χόρτασα ποτέ!!!! Σε είδα για άλλη μια φορά να με απαξιώνεις.....και να μου δείχνεις την πόρτα με βιασύνη.......πετώντας την καρδιά μου απ' το παράθυρο!!!! Δεν ήθελα να θυμηθώ τίποτα άλλο....αυτό μου έφτανε..... για να πάρω τον δρόμο του γυρισμού!!!! Τώρα το αμάξι έτρεχε πιο γρήγορα από πριν.....λες και ήθελε να με πάρει μακρυά από τις αναμνήσεις!!!! Νομίζω ότι μ' αυτό το ταξίδι....σε ξόρκισα απ' την ζωή μου!!!! Θα βάλω αυτό το κόκκινο οβάλ κουτί.....στην αποθήκη....μαζί με ότι άλλο δεν χρειάζομαι πια!!!! Δεν αναρωτιέμαι πια για τίποτα!!! Ότι ήταν να γίνει έγινε!!!! Αυτό όμως που δεν θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω......είναι γιατί φοβήθηκες τόσο πολύ....την αγάπη?????????
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου