Πότε πότε η ζωή μου κάνει μικρές χάρες!!!! Μου ανοίγει την πόρτα του κλουβιού μου.....και μου λέει φύγε!!!!! Και γω σαν αδέσποτο σκυλί….τρέχω να ξεφύγω από όλα αυτά που με κρατάνε δέσμια στο τίποτα!!!!! Αυτά όμως συνεχίζουν να με κυνηγάνε …..και πολλές φορές με πιάνουν στην στροφή.... γελώντας!!!!! Ήθελες να ξεφύγεις ε??? Την πάτησες!!!! 'Ολα είναι μια καλοστημένη παγίδα!!!!!! Οι νύχτες γίνονται ανελέητες και με κατασπαράζουν!!!! Οι κόσμοι μου γκρεμίζονται μονομιάς και τα όνειρα μου βυθίζονται στο άπειρο!!!! Τέρμα τα πειράματα....το πείρα απόφαση πια!!!! Τα φτερά μου τα κρέμασα.....τέρμα οι πτήσεις στο πουθενά.....τέρμα οι πτώσεις χωρίς αλεξίπτωτο!!!! Ότι ήταν να γίνει έγινε....και εσύ ζωή.....πάψε να μου κάνεις μικρές χάρες......με υποχρέωσες !!!! Σε φτύνω και σε συχαίνομαι..... γιατί ποτέ δεν μου έδωσες την ευκαιρία μιας πτήσης.....χωρίς συντριβή!!!!! Κράτα τις χάρες σου για άλλους.....λιγότερο ονειροπόλους.......λιγότερο αποφασιστικούς!!!!! Ότι λίγο μου έδωσες το πλήρωσα με αίμα!!!! Οι συναλλαγές μας ολοκληρώθηκαν!!!! Δεν μου έμεινε τίποτα.....ούτε μια τόσο δα στάλα ευτυχίας!!!!  Άραγε πόσο κοστίζει μια στιγμή στην ευτυχία????? Εγώ ξέρω πια…..αλλά..... δεν θα το πω ποτέ!!!!!!!